Verhalen, daar hou ik van. Als kind al, thuis aan de keukentafel of in de klas. Apetrots als ik in de plaatselijke Heraut een verhaaltje zag met mijn naam eronder. Stoeien met woorden, mijn ouders zagen een toekomst voor mij in de
journalistiek maar het is er niet van gekomen. Dat neemt niet weg dat ik nog altijd met veel plezier dingen vastleg.
Uitspraken. Ontmoetingen. De ogenschijnlijk
kleine dingen onderweg en in het leven. Dát inspireert mij. Details die het waard zijn om te worden uitgelicht: in tekst, in beeld of in een combinatie daarvan.
En ik ben nog steeds apetrots bij publicatie.
Mijn motto: Als je het maar ziet
Bucketlist: mijn verhalen in een boek